22.7.10

Το μαχαίρι και το κόκκαλο...

Καθημερινή 22.7.2010

Όταν η "Καθημερινή" μάς ζάλιζε σε κάθε σκάνδαλο ότι ειναι "χρέος της δικαιοσύνης είναι να χύσει άπλετο φως στην υπόθεση" και ότι "το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο", αυτό εννοούσε; Να μην τεθούν περιοριστικοί όροι στον πρώην Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Κ. Καραμανλή; Η απλώς τα λεγομενά τής "έγκυρης"  είναι σαν τον πολιτικών; Λέμε και καμιά μακακία για να δείχνουμε αδέκαστοι;

18.7.10

Η εξαγορά των εφημερίδων...

Μέγα θέμα ανέκυψε τελικά για την Ελλάδα της κρίσης. Μια πρόταση του Μιχάλη Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς (απλή πρόταση και όχι συμφωνία) έκανε τις εφημερίδες να ξεσπαθώσουν υπέρ ή κατά της εξαγοράς της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Από την μία υπάρχει η υστερία της "Καθημερινής" (σήμερα προστέθηκε και το "Παρόν") κατά της εξαγοράς
(βλέπε τις υπόγειες σχέσεις με Βγενόπουλο)
π.χ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_18/07/2010_408465

και από την άλλη το πουσάρισμα της εξαγοράς από "Τα Νέα" και "Το Βήμα"
(βλέπε τις υπόγεις σχέσεις με Βαρδινογιάννη).
π.χ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4584800

Έτσι έχουμε το ελληνικό παράδοξο: μια "φιλελεύθερη" εφημερίδα τάσσεται κατά της αποκρατικοποίησης τραπεζών και δύο κεντροαριστερές υπέρ! Ελλάς το μεγαλείο σου...

Το ζήτημα των εξαγορών στον τραπεζικό τομέα είναι πολύ σύνθετο για να αναλύεται με σχολιάκια οργής και αναλύσεις του ποδαριού. Φυσικά δεν εξηγείται από το ταξιδάκι-μπαχτσίσι που έκανε ο Σάλλας σε κάποιους δημοσιογράφους για Νότιο Αφρική. Αλλίμονο αν deals εκατομυρίων διαμορφωνόταν από τους απλούς δημοσιογράφους με πενιχρά αντίτιμα 2.000-3.000 ευρώ.

Το παιγνίδι, όπως φαίνεται από την στάση των "σοβαρών" εφημερίδων είναι πολύ χοντρό και το παίζουν όλοι προς ίδιον συμφέρον.

Δεν είναι τυχαίο ότι σ' αυτές τις "έγκυρες" εφημερίδες χύνεται περισσότερο μελάνι για μια τραπεζική εξαγορά (τέσσερις μέρες πρώτο θέμα το έχει η "Καθημερινή"), απ' ότι χύθηκε για όλο το πρόγραμμα σταθερότητας της οικονομίας. Στο κάτω-κάτω της γραφής μια πρόταση  (καλή; κακή; ο χρόνος θα δείξει) για ένα τραπεζικό deal είναι. Δεν είναι το τέλος του κόσμου για να αφιερώνονται τόσα πρωτοσέλιδα.

Δυστυχώς δεν υπάρχει εφημερίδα που α) να μην χρωστά τα μαλλιοκέφαλά της σε κάποιες τράπεζες β) να μην έχει υπόγεια συμφέροντα με τραπεζίτες, οπότε αν μάθουμε κάτι θα τα μάθουμε από τα blogs.