25.10.10

Ο εκβιασμός...

Οι εκβιασμοί σήμερα δεν γίνονται με αγριοφωνάρες. Γίνονται ευγενικά. Όπως τον κάνει η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη διά της "Καθημερινής". Ένα δημοσίευμα στις ροζ σελίδες (Κυριακή 24/10/2010) πέρασε απαρατήρητο. Ας δούμε τι λέει:

"Κρίσιμες αποφάσεις τον Νοέμβριο...
Οι κερδοφόρες επιχειρήσεις θα περιμένουν να δουν τις φορολογικές αλλαγές προτού εξετάσουν μεταφορά της έδρας τους"
 
"...Εταιρείες από τους κλάδους τροφίμων, μετάλλων, τυποποίησης, πληροφορικής έχουν αποστείλει μήνυμα προς την κυβέρνηση ότι εφ' όσον δεν μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, θα αναζητήσουν καλύτερες λύσεις εκτός Ελλάδας..."


Το παιγνίδι χόντρυνε. Οι συνηθισμένες να λειτουργούν χωρίς έλεγχο εταιρίες εκβιάζουν χοντρά. Θέλουν να ρίξουν όλα τα βάρη της αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας στους εργαζόμενους. Από την άλλη τα ΜΜΕ εκβιάζουν για κρατικές χρηματοδοτήσεις ώστε να περισωθούν.

Όλοι αυτοί περίμεναν στην γωνία, για τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, ώστε να διαπραγματευτούν με καλύτερους όρους. Η διακαναλική ήταν μια σούπα, αλλά η άλλη που έκοψε είναι πιο ενδιαφέρουσα...

6.10.10

Επιχειρηματικές ιδέες...

Ο γνωστός τηλεοπτικός σταθμός "δεν υπάρχει σκάνδαλο του Βατοπεδίου-ΣΚΑΪ" έκανε ένα ακόμη άλμα προς το παράλογο. Μας είπε ότι όχι μόνο δεν υπάρχει ζημιά από την παραχώρηση της λίμνης, αλλά χάσαμε και το κέρδος από τις ιχθυοκαλλιέργειες που θα είχαμε εκεί! Γράφει:

"Εκτιμάται ότι η εκμετάλλευση της λίμνης με ιχθυοκαλλιέργειες θα απέφερε στο δημόσιο κέρδη πολλών εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, που σε βάθος χρόνου θα υπερκάλυπταν τη φημολογούμενη ζημία των 110 εκατομμυρίων που φέρεται να υπέστη το δημόσιο κατά την διαδικασία ανταλλαγής."

Τώρα, πειράζει να ρωτήσουμε κάτι; Τελικά υπάρχει η ζημιά των 110 εκατομμυρίων ή όχι; Γιατί αν δεν υπάρχει τι θα υπερκάλυπταν οι ...τσιπούρες της λίμνης; Το ανύπαρκτο; Ή αυτό θα ήταν καθαρό κέρδος με τις ευλογίες του Εφραίμ;

Δεύτρο ερώτημα: γιατί ο ΣΚΑΪ περιορίζει την φαντασία του στις ιχθυοκαλλιέργειες; Υπάρχουν κι άλλες επιχειρηματικές ιδέες που χάθηκαν με την αποκάλυψη του σκανδάλου.

Αν οι μοναχοί καθαγίαζαν το νερό θα μπορούσαμε να το πουλάμε προς ένα ευρώ το μπουκαλάκι. Τότε το ελληνικό δημόσιο θα έβγαζε δισεκατομμύρια και θα υπερκάλυπτε και τις ζημιές από τις ανταλλαγές των κτημάτων. Αυτά δόθηκαν ως χωράφια στην Μονή και με ένα θαυματουργό τρόπο (που μόνο η Παναγιά το ξέρει) έγιναν σε ένα βράδυ οικοδομήσιμες εκτάσεις...

Τσκ, τσκ, τσκ... Τέτοια έλλειψη φαντασίας δεν την περιμέναμε ποτέ. Αλλά πάντα υπάρχει χρόνος. Συντονιστείτε στον ΣΚΑΪ, έχει το καλύτερο ψυχαγωγικό πρόγραμμα...

25.9.10

Τι ωραία ενημέρωση!

"Καμία ζημιά για το ελληνικό δημόσιο" συνερχίζει να υποστηρίζει ο ΣΚΑΪ από το site του (σχετικά εδώ). Και παραθέτει κάποια έγγραφα του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών για να δικαιολογήσει την "αποκάλυψή" του.

Ας ξεχάσουμε ότι ο ΣΟΕ σ' αυτήν την υπόθεση είναι εγκαλούμενος. Στο έγγραφο 3 διαβάζουμε:
 Δηλαδή ο τίτλος του δημοσιεύματος αναιρείται από τα στοιχεία του δημοσιεύματος.

Γιατί, λοιπόν ο ΣΚΑΪ μπαίνει σε τέτοιες πλαστογραφήσεις της πραγματικότητας; Μια πολύ καλή απάντηση βρίσκεται εδώ

ΣΚΑΪ παραπληροφόρηση...

"Δεν υπάρχει ζημία του ελληνικού δημόσιου στην υπόθεση του Βατοπεδίου, όπως αποκάλυψε η τηλεόραση του ΣΚΑΪ." Ο "έγκυρος" ΣΚΑΪ. Το ρεπορτάζ ήταν της "κυρίας φως, νερό τηλέφωνο" (σχετικά εδώ) Ιωάννας Μάνδρου. Η τηλεπερσόνα Κατερίνα Ακριβοπούλου μίλησε (εδώ) για πολιτική απάτη που στοίχισε στον Καραμανλή την κυβέρνηση. Άσχετα αν ο ίδιος ο Καραμανλής είχε αποδεχθεί τις πολιτικές ευθύνες του (σχετικά εδώ).

Αλλά φυσικά οικονομική ζημία του δημοσίου δεν υπάρχει αντικειμενικά για τον απλούστατο λόγο ότι στο παρά πέντε και μετά την δημοσιότητα που δόθηκε η παραχώρηση της λίμνης και οι ανταλλαγές των φιλέτων δεν έγιναν.

Η παραπληροφόρηση του ΣΚΑΪ πάει σύνεφο...

24.9.10

Φωνάζουν οι διορισθέντες...

Είναι απίστευτο το θράσος των δημοσιογράφων, ειδικά εκείνων που χρόνια ήταν στην κρατική δίαιτα.

Ποιοί βγηκαν να φωνάξουν πρώτοι απ' όλους στην ρήση Πάγκαλου ότι "τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μας, κι εμείς που διορίζαμε κι εσείς που διοριζόσασταν";

Οι διορισθείσες!

Πρώτη η Άννα Παναγιωταρέα, που έγραψε στον "Ελεύθερο Τύπο": "Ετσι, κύριε Μαυρογιαλούρε; Ολοι μαζί και στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος; Σωστά. Ο λαός υπέγραφε τους διορισμούς των «δικών μας παιδιών», των συγγενών, των φίλων, των ημετέρων κορασίδων και των υιών."

Τον δικό της διορισμό στην ΕΡΤ με 120.000 ετησίως για μια εκπομπή διαλόγου ποιος τον υπέγραψε; Τον άλλο διορισμό της, στον Αθήνα 9,84 με άγνωστες (αλλά όπως λέγεται εξωφρενικές) αποδοχές, ποιός τον υπέγραψε; Πόσα συνεχίζει να παίρνει από ένα ραδιοσταθμό που πληρώνουμε όλοι για να έχει 2% ακροαματικότητα;

Δεύτερη που βγήκε στη ρούγα για να σχίσει τα ιμάτιά της ήταν η Έλλη Τριανταφύλλου. Της "Καθημερινής", βεβαίως, βεβαίως...

Έγραψε: "Οσοι πολλοί δεν τα έχουν φάει παρέα τα λεφτά, μόνο χλεύη και οργή μπορεί να νιώσουν για κάτι τέτοιες ισοπεδωτικές γενικότητες..."

Ξέχασε να αναφέρει ότι η ίδια ήταν από τους 56 αργόμισθους δημοσιογράφους στο αγροτικό κανάλι που είχε στήσει η ΝΔ και τώρα έκλεισε. Ο μισθός της 5.000 ευρώ μηνιαίως.

Θράσος...

Υ.Γ.: Ο κατάλογος των 56 είχε δημοσιευτεί αρχικά στο Fimotro (με τους μηνιαίους μισθούς αργομισθίας) και τώρα βρίσκεται εδώ.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 26.9.2010
Ένας ακόμη από τους διορισθέντες της ΕΡΤ έβαλε τις φωνές για την ρήση Πάγκαλου. Πρόκειται για τον συνταξιούχο, πρώην διευθυντή της "Καθημερινής", Στάμο (Σταμούλη) Ζούλα, ο οποίος στα χρόνια του Παναγόπουλου αμειβόταν ως ειδικός σύμβουλος της ΕΡΤ με ετήσιο μισθό 126.927,81 ευρώ!

Στο άρθρο του "Οι κατά Πάγκαλον «συνδαιτυμόνες»" (εδώ) γράφει:

"Ταυτόχρονα, δε, η ίδια πελατειακή σχέση οδήγησε και σε προκλητική ανισότητα τις αποδοχές εργαζομένων και συνταξιούχων του Δημοσίου. Π.χ., στις 48 ΔΕΚΟ, όπου έγινε και το όργιο των διορισμών, οι εργαζόμενοι έχουν ετήσιο μέσο όρο αποδοχών 43.280 ευρώ, έναντι 27.174 για το σύνολο της οικονομίας. Ενώ ο μέσος όρος των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα είναι 23.405 ευρώ (!)"

Μπορεί να είναι προκλητικές οι αμοιβές των 43.280 ευρώ που κάποιοι των ΔΕΚΟ παίρνουν (σε σχέση πάντα με τον ιδιωτικό τομέα) αλλά είναι προκλητικότερες οι 126.927,81 ευρώ που έπαιρνε ένας συνταξιούχος.

19.9.10

Θράσος χρυσόψαρου

Για μνήμη χρυσόψαρου γράφει το Mediablog σχετικά με το παραπλεύρως άρθρο της "Καθημερινής". Γράφει: "Κάτι ξεχνούν στο συγκρότημα Αλαφούζου. Το ρόλο που έπαιξαν οι άνθρωποι του ομίλου (πρόεδροι, γενικοί διευθυντές, σύμβουλοι παιδιά του Φαλήρου) στην ΕΡΤ το προηγούμενο “αμαρτωλό” διάστημα, την μαύρη τρύπα, τα μπόνους, την ανταγωνιστική ΕΡΤ, τα σήματα του 1,5 εκ ευρώ με απευθείας ανάθεση, τα χρυσά δικαιώματα του ποδοσφαίρου, το “χάρισμα” του αθλητικού αρχείου στο Σκάι, την αντιγραφή των κονσεπτ τύπου “Μένουμε Ελλάδα” και “Συμβαίνει τώρα” από τη ΝΕΤ κλπ κλπ κλπ…"

 Να συμπληρώσουμε για να θυμίσουμε ότι το μεγάλο φαγοπότι έγινε από πρώην και νυν στελέχη του συγκροτήματος Αλαφούζου. Ποιοι πήραν τα χοντρά λεφτά; Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ή τα golden boys του Φαλήρου; Ας δούμε μερικά νούμερα:

  • ΛΟΥΚΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (πρώην διευθυντής της Καθημερινής) 258.110,86 ευρώ ετησίως.
  • ΖΟΥΛΑΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ (πρώην διευθυντής της Καθημερινής) 126.927,81 ευρώ ετησίως.
  • ΠΑΠΑΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΔΗΜ. (πρώην διευθυντής της Καθημερινής) 125.063,09 ευρώ ετησίως.
  • ΣΙΟΥΜΠΟΥΡΑΣ ΦΩΤΙΟΣ (πρώην διευθυντής της Απογευματινής) 102.505,22 ευρώ ετησίως.
  • ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (πρώην διευθυντής της Καθημερινής) 104.400 ευρώ ετησίως.
  • και φυσικά ο πρώην αρχισυντάκτης της Καθημερινής ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Π. ΧΡΗΣΤΟΣ 348.737,70 ευρώ ετησίως!
Το πρόβλημα του συγκροτήματος Φαλήρου δεν είναι η μνήμη του, αλλά το θράσος του. Στήριξε και συμμετείχε στο μεγαλύτερο φαγοπότι της ελληνικής ιστορίας και τώρα ζητάει και τα ρέστα για τις σπατάλες! κάπως πρέπει να πληρώσει την άδεια που του έδωσε παρανόμως η κυβέρνηση Καραμανλή την περίοδο της καταστροφικής της διακυβέρνησης.

Επιτέλους, όλα πρέπει να έχουν ένα όριο σ' αυτόν τον τόπο. Κυρίως το θράσος...

16.9.10

Το πάν, του παντός, οι πάντες, των πάντων...

 Καθημερινή 16/9/2010

Βασικά αυτό που δεν θέλει να πει η "έγκυρος" Καθημερινή είναι ότι η η σύζυγος Βουλγαράκη βάλλει κατά Καραμανλή. Όπως διαβάζουμε σε άλλες εφημερίδες η Κατερίνα Πελέκη (σύζυγος του άλοτε κραταιού υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη) είπε επί λέξει:

«Προφανώς υπήρξε κεντρική πολιτική απόφαση που ελήφθη με ευθύνη του πρωθυπουργού και μεταβιβάστηκε στους υπουργούς Μπασιάκο, Κιλτίδη, Κοντό και Δούκα, από τους καθ' ύλην αρμοδίους, δηλαδή τον Θ. Ρουσόπουλο και τον διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού (εννοεί τον Γ. Αγγέλου).
Εγώ ξέρω ότι οι άντρες φοράνε παντελόνια και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, όπως τις αναλαμβάνω κι εγώ που δεν φοράω».

Να υποθέσουμε ότι για την "έγκυρη" ο Καραμανλής παραμένει το παν;

 Καθημερινή 8/3/2004

26.8.10

Μιας Ακριβοπούλου...

...μύριοι έπονται. Πρώτος, πρώτος ο Αλέξης Παπαχελάς. Ιδού το σχετικό άρθρο...

Το σχόλιο του Διευθυντή της "έγκυρης" "Καθημερινής" έχει ως γαρνιτούρα τον Μπλέτσα του ΜΙΤ. Αυτός προτάθηκε να πάει στον ΟΤΕ, αλλά αρνήθηκε, όχι λόγω μισθού, (αυτόν τον κανονίζουν οι Γερμανοί) αλλά γιατί δεν ήθελε να φύγει από το ΜΙΤ .

Ο βασικός τους καημός είναι για τον υμέτερο Χρήστο Παναγόπουλο των 340.000 ευρώ ετησίως και των βασιλικών μισθών που μοίραζε σε διάφορους "ειδικούς συμβούλους" (http://www.stifora.gr/article.php?id=16871)

Και εντάξει! Να ζητήσουμε όλοι συγνώμη από τον κ. Παναγόπουλο που σκεφθήκαμε άσχημα γι' αυτόν και για τα πολλά λεφτά που έπαιρνε (και μοίραζε). Αλλά αν ξανακούσω τον Παπαχελά να μιλά για σπατάλες...

Εκτός αν σπατάλη είναι μόνο οι συντάξεις και οι (χαμηλότεροι) μισθοί των άλλων εργαζομένων που δεν είναι "ημέτεροι"

25.8.10

Οι σπατάλες των άλλων...

Απίστευτο! Ο στάθμός που στηλιτεύει τις σπατάλες του κράτους, υπέρ του πιο σπάταλου διοικητή ΔΕΚΟ που υπήρξε στην ιστορία, του Χρήστου Παναγόπουλου. (Σχετικά)

Δείτε εδώ μισθούς που έδινε για να φρίξτε. Μόνον ο Παναγόπουλος έπαιρνε 350.000 ετήσιμο μισθό από την ΕΡΤ (συν μπόνους)!

Αλλά, μωρέ, ξέχασα... Τώρα ο Παναγόπουλος είναι διευθυντής στο ΣΚΑΪ.

Οι σπατάλες που λέει κάθε μέρα ο σταθμός αφορούν μόνο τους άλλους, τους χαμηλόμισθους και συνταξιούχους! Αυτοί με 700-1000 ευρώ τον μήνα παίρνουν πολλά και πρέπει να περικοπούν. Πόση υποκρισία μπορεί να αντέξει επιτέλους ο τόπος;

22.7.10

Το μαχαίρι και το κόκκαλο...

Καθημερινή 22.7.2010

Όταν η "Καθημερινή" μάς ζάλιζε σε κάθε σκάνδαλο ότι ειναι "χρέος της δικαιοσύνης είναι να χύσει άπλετο φως στην υπόθεση" και ότι "το μαχαίρι πρέπει να φτάσει στο κόκκαλο", αυτό εννοούσε; Να μην τεθούν περιοριστικοί όροι στον πρώην Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Κ. Καραμανλή; Η απλώς τα λεγομενά τής "έγκυρης"  είναι σαν τον πολιτικών; Λέμε και καμιά μακακία για να δείχνουμε αδέκαστοι;

18.7.10

Η εξαγορά των εφημερίδων...

Μέγα θέμα ανέκυψε τελικά για την Ελλάδα της κρίσης. Μια πρόταση του Μιχάλη Σάλλα της Τράπεζας Πειραιώς (απλή πρόταση και όχι συμφωνία) έκανε τις εφημερίδες να ξεσπαθώσουν υπέρ ή κατά της εξαγοράς της Αγροτικής και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Από την μία υπάρχει η υστερία της "Καθημερινής" (σήμερα προστέθηκε και το "Παρόν") κατά της εξαγοράς
(βλέπε τις υπόγειες σχέσεις με Βγενόπουλο)
π.χ.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_18/07/2010_408465

και από την άλλη το πουσάρισμα της εξαγοράς από "Τα Νέα" και "Το Βήμα"
(βλέπε τις υπόγεις σχέσεις με Βαρδινογιάννη).
π.χ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4584800

Έτσι έχουμε το ελληνικό παράδοξο: μια "φιλελεύθερη" εφημερίδα τάσσεται κατά της αποκρατικοποίησης τραπεζών και δύο κεντροαριστερές υπέρ! Ελλάς το μεγαλείο σου...

Το ζήτημα των εξαγορών στον τραπεζικό τομέα είναι πολύ σύνθετο για να αναλύεται με σχολιάκια οργής και αναλύσεις του ποδαριού. Φυσικά δεν εξηγείται από το ταξιδάκι-μπαχτσίσι που έκανε ο Σάλλας σε κάποιους δημοσιογράφους για Νότιο Αφρική. Αλλίμονο αν deals εκατομυρίων διαμορφωνόταν από τους απλούς δημοσιογράφους με πενιχρά αντίτιμα 2.000-3.000 ευρώ.

Το παιγνίδι, όπως φαίνεται από την στάση των "σοβαρών" εφημερίδων είναι πολύ χοντρό και το παίζουν όλοι προς ίδιον συμφέρον.

Δεν είναι τυχαίο ότι σ' αυτές τις "έγκυρες" εφημερίδες χύνεται περισσότερο μελάνι για μια τραπεζική εξαγορά (τέσσερις μέρες πρώτο θέμα το έχει η "Καθημερινή"), απ' ότι χύθηκε για όλο το πρόγραμμα σταθερότητας της οικονομίας. Στο κάτω-κάτω της γραφής μια πρόταση  (καλή; κακή; ο χρόνος θα δείξει) για ένα τραπεζικό deal είναι. Δεν είναι το τέλος του κόσμου για να αφιερώνονται τόσα πρωτοσέλιδα.

Δυστυχώς δεν υπάρχει εφημερίδα που α) να μην χρωστά τα μαλλιοκέφαλά της σε κάποιες τράπεζες β) να μην έχει υπόγεια συμφέροντα με τραπεζίτες, οπότε αν μάθουμε κάτι θα τα μάθουμε από τα blogs.

27.6.10

Και ο Καραμπελιάς στη ΝΔ;

Άλλο πάλι κι ετούτο! Στις πρώτες σειρές του συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας βρέθηκαν να κάθονται, προφανώς προσκεκλημένοι, οι γνωστοί του "αριστερο"-εθνικιστικού χώρου. Ήταν εκεί ο γνωστός Γιώργος Καραμπελιάς, ο άνθρωπος που έγραφε μετά την δολοφονία ενός ανθρώπου, έστω κι αν αυτός ήταν βασανιστής της χούντας, "Γειά στα χέρια τους".

Γι' αυτή την ανατριχιαστική αποστροφή έγραψε το 1985: "Σ’ αυ­τές τις συν­θή­κες δεν... υ­πάρ­χουν τρο­μο­κρά­τες. Α­κό­μα και ό­σοι έ­χουν μια τέ­τοια λο­γι­κή κι­νού­νται σαν το ψά­ρι στο νε­ρό, εί­ναι κομ­μά­τι ε­νός κι­νή­μα­τος. Γι’ αυ­τό και ό­ταν σκο­τώ­νε­ται ο βα­σα­νι­στής Μάλ­λιος α­πό την “17 Νο­έμ­βρη”, ε­μείς, η Ο­ΠΑ τό­τε, κυ­κλο­φο­ρού­με μια προ­κή­ρυ­ξη με τον τί­τλο “γεια στα χέ­ρια τους”, α­ντι­με­τω­πί­ζο­ντας την α­πο­στρο­φή της “Ά­κρας Α­ρι­στε­ράς” της ε­πο­χής, που “κα­τα­δι­κά­ζει” σύσ­σω­μη με α­να­κοι­νώ­σεις στις ε­φη­με­ρί­δες την “τρο­μο­κρα­τί­α”, ε­νώ βέ­βαια μπαί­νου­με στο α­στυ­νο­μι­κό στό­χα­στρο. Αυ­τό το κά­να­με τό­τε α­κρι­βώς για­τί δεν θε­ω­ρού­σα­με την ε­κτέ­λε­ση ε­νός βα­σα­νι­στή σαν τρο­μο­κρα­τι­κή πρά­ξη, έ­στω και αν γι­νό­ταν α­πό “τρο­μο­κρά­τες”, την θε­ω­ρού­σα­με σαν μια δί­και­η έκ­φρα­ση λα­ϊ­κής α­γα­νά­κτη­σης για την α­τι­μω­ρη­σί­α των βα­σα­νι­στών-δο­λο­φό­νων." (Άρδην τ. 37)

Οι δυνάμεις του εθνικοπατριωτικού τόξου, που διαθέτουν εκλεκτικές συγγένειες με στελέχη της ηγετικής ομάδας της ΝΔ, παρούσες στο συνέδριο. Οι κκ. Χρ. Ζουράρις (αριστερά), εκ των πιο ενεργών μελών του «Δικτύου 21», και ο δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού «Αρδην» κ. Γ. Καραμπελιάς παρακολουθούν την ομιλία Σαμαρά. (φωτό και λεζάντα από το "Βήμα" 27.6.2010)

Παρών ήταν και ο άλλος στάρ του "αριστερο"-εθνικιστικού τόξου Κώστας Ζουράρις που έκανε παγκόσμιο ρεκόρ απεργίας πείνας (χωρίς να πάθει τίποτε) για την ανεξαρτησία του Βραχασίου από τον οικείο Δήμο Νεάπολης, που αναγκαστικά είχε συνενωθεί με το πρόγραμμα "Καποδίστριας". Τελικά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Οπότε μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι η Νέα Δημοκρατία πραγματικά γυρίζει σελίδα. Προς τα πίσω...

25.6.10

Που έσκασε η βόμβα, οέο;

Το σχεδιάγραμμα της "Ελευθεροτυπίας" 25.6.2010

Το σχεδιάγραμμα της "Καθημερινής" 25.6.2010

 Το σχεδιάγραμμα των "Νέων" 25.6.2010

Το σχεδιάγραμμα του "Βήματος" 25.6.2010

Ενημέρωση να σου πετύχει! Τέσσερις "έγκυρες" εφημερίδες με τέσσερις διαφορετικές κατόψεις του υπουργικού γραφείου. Αν ο Τύπος μας δεν μπορεί να αποτυπώσει σωστά τα απλά, -π.χ. που βρίσκονται οι τουαλέτες ενός υπουργείου- τότε τι είδους ενημέρωση μας προσφέρει σε άλλα πιο περιπλεγμένα και δύσκολα ζητήματα;

24.6.10

Νεποτισμός...

Και μετά γκρινιάζουν για οικογενειοκρατία στην πολιτική ζωή του τόπου...

13.6.10

Ντροπή και αίσχος!


Θέλω κι εγώ να ενώσω την φωνή μου με τον πνευματικό κόσμο της χώρας (Θέμος Αναστασιάδης, Πέτρος Τατσόπουλος κ.ά.) για την ιεροσυλία που έγινε στο ιστορικό θωρηκτό Αβέρωφ. Δεν υπάρχουν λέξεις να εκφράσω την αγανάκτήση μου διότι οι δύο πνευματικοί άνδρες τα είπαν όλα.

Θέμος Αναστασιάδης: "Την ώρα που ο ελληνικός λαός τραβάει τρελές θυσίες και ζόρια το περήφανο ΘΩΡΗΚΤΟ (για το χτίσιμο του οποίου ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ κάποτε η Ελλάδα!) ενοικιάζεται στους βαθύπλουτους εφοπλιστές και τις κουνιστές γκομενίτσες τους. ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΞΕΦΤΙΛΕΣ, ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΤΟΥ ΣΑΣ!"

Πέτρος Τατσόπουλος: "Γαμιόληδες. Είδα όλες τις φωτογραφίες πάνω στο "Αβέρωφ" και τα πήρα πολύ άσχημα. Δώσατε το "Αβέρωφ", γαμιόληδες, για να κάνει το κομμάτι του ένας πλούσιος καριόλης; ΤΟ "ΑΒΕΡΩΦ", ΓΑΜΙΟΛΗΔΕΣ; Τρέξτε στη γαμημένη σας Βικιπαίδεια, αμόρφωτοι γαμιόληδες, να μάθετε ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ το "Αβέρωφ". (σχόλια εδώ)

Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια "Το πολεμικό πλοίο Αβέρωφ είναι το ιστορικότερο και ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας. Παρά την ονομασία του ως θωρηκτού, στην πραγματικότητα είναι θωρακισμένο καταδρομικό, κλάσης ΠΙΖΑ..." (Περισσότερα) Κάτι που δεν αναφέρει η Βικιπαιδεία είναι ότι στο θωρηκτό περπάτησε και ο Πέτρος Τατσόπουλος. Όπως έγραψε και ο ίδιος "Είχα κάνει γυρίσματα πάνω στο θωρηκτό Αβέρωφ -για το ντοκιμαντέρ Ελευθέριος Βενιζέλος, στη σειρά των "Μεγάλων Ελλήνων. Τώρα πληροφορούμαι ότι παραχωρήθηκε και για το γαμήλιο πάρτυ της κυρίας Χρουσαλά με τον εφοπλιστή της. Υποθέτω ότι η Ακρόπολη παραχωρείται μόνο όταν παντρευτείς μεγαλοεργολάβο". (σχόλια εδώ)

Τελικώς τα περί γαμηλίου "πάρτυ της κυρίας Χρουσαλά με τον εφοπλιστή της" δεν ισχύουν, αλλά στην δημοσιογραφία και στην ιερή αγανάκτηση δεν παίζουν ρόλο οι λεπτομέρειες. Το βασικό είναι ότι μισθώθηκε σε εφοπλιστές, δηλαδή σε πλούσιους, κάτι για το οποίο οφείλει να εξεγείρεται κάθε Έλληνας που έχει την ελάχιστη σοσιαλιστική συνείδηση. Ειναι απορίας άξιον πως αι ημέτεραι δυνάμεις του έθνους δεν εξεγέρθηκαν που τόσα χρόνια το θωρηκτό δίνεται για εκδηλώσεις όπως αυτή του 2002 ("Η Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή και οι Φίλοι της οργανώνουν την 21η Ιουνίου 2002 εκδήλωση στο θωρηκτό "Αβέρωφ" για την οικονομική ενίσχυση του Iδρύματος αρχαιολογικών ναυτιλιακών μελετών John Morrison") ή η για το Διεθνές Ιστιοπλοϊκό Ράλι Αιγαίου.

Το πιο εξοργιστικό όμως όλων στο μη-γαμήλιο πάρτυ του εφοπλιστή με την τηλεαστέρα ήταν οι μοντέλες. Το "Πρώτο Θέμα" δεν είδε μόνο "κουφέτα" (ανύπαρκτα, τελικώς) αλλά και "νεαρές κυρίες με light εμφάνιση". Πόσο light; Πιο πολύ από εκείνο που φιλοξενεί κάθε εβδομάδα ο Θέμος Αναστασιάδης στην εκπομπή του; Μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα η εκπομπή του ελέγχεται από το κράτος για "την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας." (άρθρο 15.2)

Αν η εμφάνιση ήταν πιο light τότε δικαίως εξεγείρονται όλοι. Όχι εξαιτίας της ιερότητας του χώρου, αλλά λόγω των άνισων ευκαιριών που είναι σύμφυτες με το καπιταλιστικό σύστημα. Με άλλα λόγια: θέλουμε λιγότερα πάρτυ με light εμφανίσεις ή περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχουμε...

Υ.Γ.
Την Δευτέρα το πάρτυ του ελληνικού Τύπου συνεχίστηκε. Η light ενδυμασία έγινε "ημίγυμνα μοντέλα". Πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας "Ελεύθερος" 14.6.2010

6.6.10

Μια τυχαία συνάντηση...

Είναι γνωστό ότι τα μεγάλα πνεύματα συνανατώνται, αλλά εντελώς τυχαία. Ετσι την Κυριακή είχαμε μια τέτοια αναπάντεχη συνάντηση στον ΟΣΕ:

"Το χρέος του ΟΣΕ (γύρω στα 10 δισ. ευρώ) υπερβαίνει το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Παρ’ όλ’ αυτά, η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα βρεθεί ένας καλός άνθρωπος, ένας καλός Χριστιανός, ο οποίος θα πάρει ποσοστό 49% του οργανισμού, θα αναλάβει τη διοίκηση, δηλαδή τον άθλο της συνεννόησης με τους συνδικαλιστές, κι από πάνω θα πληρώσει κιόλας! (Απορώ γιατί δεν προβλέπεται αυτός ο καλός άνθρωπος να τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών και την Εκκλησία της Ελλάδος για το φιλανθρωπικό έργο του...)" (Στ. Κασσιμάτης, "Ζητείται ένας καλός άνθρωπος για τον ΟΣΕ", Καθημερινή 6.6.2010)

"Ή μήπως βρέθηκε το κορόιδο που θα αγοράσει το 49% συν το μάνατζμεντ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ; Ενώ, αντιθέτως, οι δημόσιες συμμετοχές σε τράπεζες και σε κερδοφόρους ή απλώς παραγωγικούς οργανισμούς (όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ ή το αεροδρόμιο) παραμένουν ανέγγιχτες. Απορίες που οδηγούν ευθέως στο ερώτημα. Κάνουμε αποκρατικοποιήσεις ή ψάχνουμε για κορόιδα;" (Γ. Πρετεντέρης "Το Βήμα" 6.6.2010)

Το δίλλημα που ο "έγκυρος" τύπος της χώρας μας βάζει είναι πολύ σοβαρό. Ψάχνουμε για έναν "καλό άνθρωπο" ή ένα "κορόιδο"; Τα υπόλοιπα ζητήματα φυσικά δεν αφορούν τα μεγάλα πνεύματα της δημοσιογραφίας. Π.χ. το χρέος των 10 δισ. δεν αφορά την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά τον ΟΣΕ στο σύνολό του και φυσικά θα πληρωθεί από το κράτος. Εδώ όμως τίθεται ένα ερώτημα τεκμηρίωσης αυτών των αφορισμών: πότε πρόλαβαν οι γνωστοί αρθρογράφοι κι έναναν την οικονομοτεχνική μελέτη για να διαπιστώσουν ότι το 49% μαζί με το μάνατζμεντ της ΤΡΕΝΟΣΕ δεν συμφέρει;

4.6.10

Κάθε συντεχνία με τον πόνο της...

Στον "έγκυρο" ΣΚΑΪ και σε άσχετο θέμα με τίτλο "Κρίσιμη κατάσταση, βαρύ πολιτικό σκηνικό" διαβάζουμε:

"Και ενώ ο μεγάλος ασθενής στη χώρα είναι ο δημόσιος τομέας, η κυβέρνηση αποφάσισε να επιτεθεί στα έσοδα του ιδιωτικού τομέα ο οποίος δεν παράγει ελλείμματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιβολή φόρου 20% στη διαφημιστική δαπάνη σε μια αγορά που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια.Την ώρα που η κρατική τηλεόραση ανεξέλεγκτη συνεχίζει την σπατάλη σε περίοδο κρίσης, έχοντας βέβαια ως προίκα το ανταποδοτικό τέλος. Παρά τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού πως στην κρατική τηλεόραση υπάρχει μείωση δαπανών κάτι τέτοιο δεν καταγράφεται"

Είναι ο ίδιος σταθμός που κάθε μέρα λέει πόσα πρέπει να κόψουμε και πόσο πρέπει να φορολογηθούμε για να βγούμε από την κρίση. Κατά τους σχολιαστές του, πρέπει να τα μειώσουμε όλα, αλλά όχι ρε παιδιά να αγγίξουμε και τον διαφημιστικό τζίρο των ΜΜΕ. Θα πέσει φωτιά να μας κάψει...

Αλλά έχει πλάκα και η κριτική στην δημόσια τηλεόραση, η οποία "συνεχίζει την σπατάλη σε περίοδο κρίσης" σπατάλη που δημιούργησε ο πρώην Γενικός της ΕΡΤ και νυν διευθυντής του ΣΚΑΪ Χρήστος Παναγόπουλος, ο άνθρωπος που έπαιρνε 380.000 ευρώ ετησίως!

Τελικά το μόνο προϊόν που παράγει εν αφθονία αυτή η χώρα είναι η υποκρισία. Και δυστυχώς δεν είναι πλέον εξαγώγιμο είδος. Τις εξαγωγές τις έκαψε ο Κοντοπυρράκης...

21.5.10

"Οίκαδε" ξανά...

Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ σ' αυτόν τον τόπο. Τουλάχιστον τα της "Καθημερινής". Πριν σχεδόν ένα αιώνα, και συγκεκριμένα στις στις 14/27 Αυγούστου του 1922 ο Γεώργιος Βλάχος δημοσίευσε το διαβόητο άρθρο "Οίκαδε". Αφού πολέμησε λυσσαλέα την πολιτική του Βενιζέλου στην Μικρά Ασία, αφού συμπορεύτηκε μαζί με το τότε ΣΕΚΕ (νυν ΚΚΕ) κατέληξε ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει.

Το άρθρο ζητούσε την εγκατάλειψη τω πληθυσμών της Μικράς Ασίας και την επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων. Κατέληγε δε "Σήμερον φρονούμεν σπουδαίως ότι η περίοδος των προσπαθειών αυτών αίτινες έπρεπε να υπάρξουν, των θυσιών αίτινες έπρεπε να καταβληθούν, αν δεν έληξε, λήγει".

Ήταν η κορωνίδα της δεξιάς αντίληψης για μια "Ελλάδα πτωχή, πλην τίμια", έχοντας βέβαια κατά νου μία "Ελλάδα μίζερη, πλην όμως στα δικά μας χέρια.

"Οίκαδε" φωνασκεί στον πρωθυπουργό και από το κύριο άρθρο της η "Καθημερινή" ογδόντα σχεδόν χρόνια μετά. Στο κύριο άρθρο της (18.5.2010) έγραφε: "Η κυβέρνηση πρέπει να φέρει σε πέρας τους επόμενους μήνες το μεγαλύτερο και δυσκολότερο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων των τελευταίων εξήντα ετών στη χώρα. Δεν είναι, όμως, σαφές αν το έχει πραγματικά αντιληφθεί η ίδια, σε όλες του τις διαστάσεις. Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός πως ο πρωθυπουργός συνεχίζει τα μη ζωτικής σημασίας ταξίδια, ότι δεν υπάρχει ένα σφικτό επιτελείο στο Μέγαρο Μαξίμου που να συντονίζει αυτό το πρόγραμμα και πως προφανέστατα ανεπαρκείς υπουργοί παραμένουν στις θέσεις τους. Το στοίχημα είναι κρίσιμο για την Ελλάδα και η αποτυχία του προγράμματος θα οδηγήσει με μαθηματική βεβαιότητα στη χρεοκοπία. Η συνέχιση της κυβερνητικής ρουτίνας είναι βέβαιη συνταγή παταγώδους αποτυχίας."

"Οίκαδε" λοιπόν κ. Παπανδρέου. Ακούστε την φωνή της συντήρησης. Χαντάκωσε τον τόπο τόσες φορές. Η τελευταία ήταν την περίοδο 2004-2009. Γιατί να ξαναχάσει την ευκαιρία;

Υ.Γ. Ψάχνω να βρώ ένα "Αντι-Οίκαδε" Κύριο Άρθρο της "Καθημερινής", τότε που ο πρώην πρωθυπουργός δεν ξεμυτούσε από την Ραφήνα. Υπάρχει;

22.3.10

Πρόχειρη δημοσιογραφία...

Ολα ξεκίνησαν από το κύριο άρθρο της "Ελευθεροτυπίας" την περασμένη Παρασκευή.

"ΠΟΙΟΣ ΝΟΣΗΡΟΣ νους του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ εισηγήθηκε τη φορολόγηση με κλίμακα της αποζημίωσης των απολυομένων;" έγραψε με το καταγγελτικό της ύφος η "αριστερή" εφημερίδα...

Μετά τα δάκρυα των γκόλντεν μπόις της δημοσιογραφίας άρχισαν να πέφτουν στρέιτ θρου:

"Είναι το αποτύπωμα αιμοσταγούς λογιστικής, η οποία περιμένει στη γωνία τους απολυμένους του μέλλοντος και φορολογεί τις αποζημιώσεις που ξεπερνούν τις 30.000 ευρώ με φόρους από 20% έως 40%". (Γιάννης Τριάντης, "Αιμοσταγής λογική", "Ελευθεροτυπία" 19.3.2010) 

"Ποιος είχε τη φαεινή ιδέα την ώρα που το φάντασμα των απολύσεων πλανάται σε όλη τη χώρα να επιβάλει φόρο στις... αποζημιώσεις εργαζομένων λόγω απολύσεως; Είναι πέρα από κάθε λογική η φορολόγηση της δυστυχίας." (Σταύρος Ψυχάρης, "Η φορολόγηση της δυστυχίας", Βήμα 20.3.2010)

"Διότι τι άλλο από κοινωνικά ανήθικη είναι η φορολόγηση έως και με 40% της αποζημίωσης ενός απολυμένου; Τι άλλο από κοινωνικά ανήθικη είναι η εισβολή του κράτους σε αυτό που αποτελεί τη χειρότερη στιγμή ενός εργαζομένου; Και τι άλλο από κοινωνικά ανήθικη είναι η αφαίμαξη του βοηθήματος στο οποίο ο απολυμένος αποβλέπει για να ξαναφτιάξει το μέλλον του και να συντηρήσει το δύσκολο παρόν του" (Γιάννης Πρετεντέρης, "Άδικο και ανήθικο", Βήμα 20.3.2010)

Και το καλύτερο:
Του Στάθη (Ελευθεροτυπία 21.3.2010)

Ήταν η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία που ο Στάθης με τον Τριάντη συμφωνούσαν με τον Ψυχάρη και τον Πρετέντερη. Για την ακρίβεια ο Τριάντης φιλοξένησε στην στήλη του το άρθρο του Ψυχάρη. Οπότε μπρούμε όλοι μαζί να ανακράξουμε: Εμπρός της γης οι απολυμένοι με μπροστάρηδες τα γκόλντεν μπόις της δημοσιογραφίας...

Η αλήθεια όμως ειναι διαφορετική:

"η νέα ρύθμιση όχι μόνο δεν επιβαρύνει, αλλά επιφέρει ελαφρύνσεις σε σύγκριση με το υφιστάμενο καθεστώς. Επιβαρύνσεις προκύπτουν μόνο για αποζημιώσεις απολύσεων πάνω από 150.000 ευρώ." (Τα Νέα 21.3.2010)

Οι επιβαρύνσεις ανά αποζημίωση έχουν ως εξής (ο πίνκας από την εφημερίδα Τα Νέα):


Προς τι λοιπόν το κλάμα; Ανέξοδος και δακρύβρεχτος λαϊκισμός; Τόσο πρόχειρη έγινε πλέον η δημοσιογραφία; Ή μήπως οι αποζημιώσεις των γκόλντεν μπόις της δημοσιογραφίας ξεπερνάνε τα 150.000 ευρώ;

19.3.10

Παλιά του τέχνη...

Τι λέγαμε προχθές;

«...και μετά (να μου το θυμηθείτε) θα έρθουν διάφορες "αποκαλύψεις" για αρρυθμίες της κυβέρνησης, και υπονοούμενα στα παραπολιτικά.»

Το θυμηθήκατε; Διαβάστε λοιπόν σήμερα τα παραπολιτικά του "Βηματοδότη": 

***
Ουδείς κυβερνητικός με στοιχειώδη γνώση της ενδοκυβερνητικής δυναμικής αρνείται ότι υφίσταται μια αόρατη
«διελκυστίνδα εξουσίας» μεταξύ του κ. Θ. Πάγκαλου και του κ. Χ. Παμπούκη. «Ο Θόδωρος είναι για να λύνει τα μεγάλα θέματα και ο Χάρης για το καθημερινό μαγκανοπήγαδο» λένε οι φίλοι του αντιπροέδρου, οι οποίοι μεταφράζουν τα φιλόδοξα σχέδια του κ. Παμπούκη για τη δημιουργία «Οβάλ Γραφείου» ως κίνηση για την επέκταση της εξουσίας του.
Ασφαλώς οι παραπάνω χαρακτηρισμοί δεν βρίσκουν σύμφωνους τους φίλους του υπουργού Επικρατείας, οι οποίοι επιμένουν ότι
«ο Χάρης είναι ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και ο Θόδωρος ο διακοσμητικός».
***
Πόσο
«διακοσμητικός» όμως μπορεί να είναι ένας αντιπρόεδρος που συνέφαγε χθες σε κεντρικό ξενοδοχείο με την κυρία Λούκα Κατσέλη και πλειάδα αράβων επενδυτών;
***


Δυστυχώς you can not teach an old dog, new tricks. Και τα παλιά τρικ του κυρ-Σταύρου είναι πολύ γνωστά. Γι' αυτό και κάηκαν. Δεν δουλέυουν πια. Το πήραμε όλοι χαμπάρι ότι ο ΔΟΛ δεν έχει λεφτά, ο Ρέστης απομακρύνθηκε και οι τράπεζες δεν δανείζουν. Καταλάβαμε ότι στήθηκε η παλιά φάμπρικα...

Αλήθεια. Αυτή η εθελουσία γιατί σταμάτησε; Μήπως επειδή δεν υπάρχουν λεφτά για αποζημιώσεις;

17.3.10

O κυρ-Σταύρος πάλι ψάχνει για λεφτά;

Βοά το σύμπαν για τα προβλήματα ρευστότητας που έχει ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη. Η κάποτε κραταιά επιχείρηση είναι κατ' ουσία χρεοκοπημένη και ζει από τα θαλασσοδάνεια των τραπεζών, τα οποία μέχρι σήμερα δινόταν με κρατική πρέμβαση και εγγυήσεις. Τώρα, λόγω της κρίσης, οι τράπεζες -ξέροντας ότι ούτε το κράτος δεν έχει λεφτά-, δεν δανείζουν τον κυρ-Στάυρο Ψυχάρη. Ζητούν εγγυήσεις, όπως δείγματα εξυγίανσης της επιχείρησης. Η συμφωνία με τον χρηματοδότη εφοπλιστή Ρέστη ξεψύχισε.

Τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα που άρχισε η δημιουργική λογιστική με το δώρο των εργαζομένων. Δεν θα το δώσει διότι λέει το πήραν προκαταβολικά. Από την άλλη ανοινώθηκε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου εργαζομένων. Αλλά το πρόγραμμα αναβάλλεται διότι ο ΔΟΛ δεν έχει ούτε καν τα λεφτά των αποζημιώσεων. Οπότε ο κυρ-Στάυρος άρχισε την παλιά του τέχνη: τον εκβιασμό των κυβερνήσεων για να πάρει κανένα ευρώ. Αυτό γίνεται κατ' αρχήν με προειδοποιητικές βολές, όπως το παράπλευρο πρωτοσέλιδο του Βήματος (κρίμα Παντελή Καψή: η νιότη έδειχε πως θα γινόσουν άλλος).

Μετά ακολουθεί ένα άρθρο των συνήθων υβριστών του Γιώργου Παπανδρέου και μετά (να μου το θυμηθείτε) θα έρθουν διάφορες "αποκαλύψεις" για αρρυθμίες της κυβέρνησης, και υπονοούμενα στα παραπολιτικά.

Οπότε τις επόμενες μέρες περιμένουμε να δούμε κλιμάκωση των επιθέσεων κατά του οικονομικού επιτελείου. Αν δεν υπάρξουν, πρέπει να ψάξουμε τι εξυπηρέτηση έκανε η κυβέρνηση στον κυρ-Σταύρο. Και να την κράξουμε...

23.2.10

Αδιαφάνεια στις ειδήσεις


Διαβάζω στον τίτλο του skai.gr: "Aδιαφάνεια στις συμφωνίες swap παραδέχεται η τράπεζα Goldman Sachs"
Ωπα! μονολογώ. Οι καπιταλιστές άρχισαν πουλούν το σχοινί για να τους κρεμάσουμε.

Διαβάζω την πρώτη παράγραφο: "Από έλλειψη διαφάνειας χαρακτηρίζονται οι συμφωνίες swap της Goldman Sachs με την Ελλάδα και με άλλες χώρες, κατά τις οποίες "καλύφθηκε" τμήμα του κρατικού χρέους, παραδέχθηκε την Τρίτη ο γενικός διευθυντής της τράπεζας στις Ηνωμένες Πολιτείες Τζέραλντ Κόριγκαν, μιλώντας σε επιτροπή του βρετανικού κοινοβουλίου."

Καλά πάμε! ξανασκέφτομαι. Οι καπιταλιστές ούτε που το παζαρεύουν το σχοινί. Δωρεάν μας το δίνουν.

Διαβάζω όμως παρακάτω και ξενερώνω:

"Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε, για τις συγκεκριμένες υποθέσεις στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και τις αρχές του 2000, πως από την πλευρά της διαφάνειας τα πράγματα μπορούσαν να ήταν και μάλλον θα έπρεπε να είναι καλύτερα» είπε το στέλεχος της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας και πρώην πρόεδρος της Fed Νέας Υόρκης.

"Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε..."; Τι πάει να πει πάλι αυτό; Δεν μας πουλούν το σχοινί;

Πάω παρακάτω: "Μάλιστα, ο κ. Κόριγκαν είπε ότι στελέχη της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας ζήτησαν τις συμβουλές της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας Eurostat και προέκυψε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα."

Άνθρακες ο θησαυρός. Η ελληνική βουλή το ήξερε (δύο φορές συζητήθηκε), η Eurostat ενημερώθηκε. Τότε, η αδιαφάνεια που έγκειται; Μάλλον στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι. Είπαμε: αν η πραγματικότητα δεν ταιριάζει με την θεωρία μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Και την διαφάνεια...

9.2.10

Σρρρουλπ, κύριε Δήμαρχε...

Όλοι γνωρίζουν ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης είναι ο χειρότερος δήμαρχος που πέρασε από την Αθήνα. Η πόλη είναι βρόμικη, δεν έγινε κανένα έργο, ενώ ο Δήμος είναι καταχρεωμένος. Ο Κακλαμάνης είναι χειρότερος και από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Αυτός τουλάχιστον άφησε τα κάγκελα. Ο μόνος δήμαρχος που άφησε μια καλή κληρονομιά ήταν ο Δημήτρης Μπέης. Τα δένδρα που υπάρχουν σήμερα στην Αθήνα ήταν δική του επιλογή.
Το σημερινό δημοσίευμα της "Καθημερινής" είναι εντυπωσιακό. Η "έγκυρη" εφημερίδα αφιερώνει μισή σελίδα για να μας εξηγήσει γιατί ο δήμαρχος της Αθήνας -"αν και είναι ικανός, αν και έχει καλές προθέσεις"- ΔΕΝ μπόρεσε να κάνει δουλειά.

Διαβάζουμε: 
"Επιτέλους! Χρειάστηκαν λοιπόν σχεδόν τέσσερα χρόνια, ώστε ο δήμαρχος να φέρει στο στάδιο της ανακοίνωσης αυτό που είχε υποσχεθεί όταν διεκδικούσε το αξίωμα. Eχω την εντύπωση ότι εδώ είναι η πραγματική είδηση: στην καθυστέρηση των τεσσάρων χρόνων. Σπεύδω, δε, να καταστήσω σαφές ότι η μομφή δεν αφορά τον δήμαρχο προσωπικώς (τις αγαθές προθέσεις του οποίου δεν αμφισβητώ - και το εννοώ), αλλά τις δυνατότητες που του παρέχει ο ρόλος του."

Και το γλύψιμο συνεχίζεται:
"Ο Νικήτας Κακλαμάνης βούλιαξε στο χάος των περιπεπλεγμένων αρμοδιοτήτων μιας αυτοδιοίκησης κατ’ όνομα μόνον ανεξάρτητης, στην προσπάθειά του να μην ταράξει ευρύτερες πολιτικές και κομματικές ισορροπίες, στη μόνιμη εξάρτηση του δήμου από την καλή θέληση της κυβέρνησης για την εξασφάλιση των επιχορηγήσεων."

Φυσικά υπάρχει ένα ερώτημα. Οι αλλοι δήμαρχοι που κάνουν δουλειά γιατί δεν βούλιαξαν στο χάος των περιπεπλεγμένων αρμοδιοτήτων; Γιατί οι άλλοι δήμαρχοι κάνουν κάποια πράγματα ενώ ο Κακλαμάνης δεν μπορεί; Πάντα οι άλλοι φταίνε;

Για να τεκμηριωθεί το γεγονός ότι ο δήμαρχος δεν είναι ανίκανος η "έγκυρη" φτάνει μέχρι να αμφισβητήσει την ανάγκη της δημοκρατίας. Δεν φταίει ο Κακλαμάνης. Οι Δήμοι είναι χάλια και δημοτικές εκλογές δεν χρειάζονται!

Γράφει:
"Αναρωτιέμαι, λοιπόν, ποιο είναι το νόημα των δημοτικών εκλογών στην Αθήνα, με όλο το κόστος και την αναστάτωση που επιφέρουν. Γιατί να δαπανούμε τεράστια ποσά για μια αναμέτρηση χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα; Αφού ο δήμαρχος δεν μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα ούτε καν για τα στοιχειώδη, όπως τα σκουπίδια, προς τι ο αλληλοσπαραγμός για τη δημοκρατική εκλογή του; Ας διορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση τον εκλεκτό της στη δημαρχία Αθηναίων, με κριτήρια που θα ανταποκρίνονται στον γραφειοκρατικό και τελετουργικό ρόλο του. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο και, οπωσδήποτε, θα κοστίζει λιγότερο..."

Που οφείλεται αυτό το ημισέλιδο γλύψιμο στον Νικήτα Κακλαμάνη που φτάνει μέχρι την αμφισβήτηση δημοκρατικών κατακτήσεων, όπως οι δημοτικές εκλογές; Είναι απλό: ο συντάκτης του θέματος Στέφανος Κασιμάτης είναι υπάλληλος του Δήμου. Δουλεύει στον καταχρεωμένο ραδιοφωνικό σταθμό του Δήμου 9,84. Ποιος ειπε ότι η διαπλοκή είναι μονάχα των αφεντικών;

3.2.10

Ο υπέροχος κόσμος των καναλαρχών

Χρόνια τώρα οι καναλάρχες στην Ελλάδα εκμεταλλεύονται την δημόσια περιουσία των συχνοτήτων χωρίς να δινουν δραχμή. Φυσικά έχουν μεγάλη ισχύ στο πολιτικό σύστημα και οι οι πολιτικοί κάνουν τουμπεκί, επειδη υπάρχει το όπλο των εφημερίδων και των δελτίων ειδήσεων.

Όσοι προσπάθησαν να βάλουν τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό χάος το μετάνιωσαν νωρίς. Κάποια υπονοούμενα στα "παραπολιτικά" των εφημερίδων έστελναν τα κατάλληλα μηνύματα και όλοι σκέφηκαν "άντε να αποδείξεις τώρα όι δεν είσαι ελέφαντας".

Τα μηνύματα αυτά φυσικά δεν ειχαν σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Κανείς δεν γράφει στις εφημερίδες του, "δώσε μου συχνότητα αλλιώς θα σου δείξω εγώ!". Τα μηνύματα είναι πιο κωδικοποιημένα και πάντα άσχετα με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Κάτι σαν κι αυτό ή σαν κι αυτό.

Αυτά τα μηνύματα κάνουν την δουλειά τους. Ο ενδιαφερόμενος τα κατανοεί και τηλεφωνεί για διευκρινήσεις. Τότε θα του εξηγήσουν "ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα" και θα περιμένουν την υποταγή του, ή θα περιμένει αυτός την πολιτική του εξόντωση.

Αυτήν την περίοδο παίζεται το παιγνίδι των ψηφιακών συχνοτήτων. Οι εκβιασμοί είναι χοντροί. Στόχος των καναλαρχών είναι να πάρουν και αυτές τις άδειες τσάμπα. Σε περίοδο μάλιστα που διαλαλούν ότι η πατρίς κινδυνεύει και όλοι πρέπει να βάλουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη. Όλοι; Όλοι πλην των ίδιων που πιέζουν να πάρουν δημόσια περιουσία χωρίς να δώσουν τίποτε και χωρίς να εφαρμόζουν τους νόμους.

Όπως διαβάζουμε στην Καθημερινή ο πρόεδρος της Digea, κ. Κ. Κιμπουρόπουλος, δήλωσε «Δεν μπορώ να είμαι όμηρος του κάθε δασάρχη, κάθε περιφερειάρχη και του κάθε σκιτζή προκειμένου να χτιστεί το δίκτυο ψηφιακής τηλεόρασης». Ας προσεχθεί η ειρωνία. Η Καθημερινή είναι η εφημερίδα που σχίζεται για το περιβάλλον. Στηλιτεύει κάθε αυθαιρεσία κι επειμένει ότι ο νόμος πρέπει να τηρείται απαρέγκλιτα. Να σημειώσουμε επίσης ότι είναι η εφημερίδα που έχει τον τηλεοπτικό σταθμό "Σκάι", ο οποίος συμετέχει στην Digea.

Στο Βήμα επίσης διαβάζουμε: "Ο πρόεδρος της Digea ΑΕ και πρόεδρος της Ενωσης Ιδιοκτητών Τηλεοπτικών Σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας κ. Κ. Κιμπουρόπουλος ζήτησε να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο λειτουργίας της ψηφιακής τηλεόρασης, ενώ μίλησε για άνισους όρους προς όφελος της ΕΡΤ."

Το Εθνος και το Mega είχαν επίσης να πιέσουν. Θεωρούν ότι η ΕΡΤ είναι πειρατική! Να σημειώσουμε κι εδώ ότι το Βήμα και το Έθνος είναι μέτοχοι στο Mega το οποίο επίσης συμμετέχει στην Digea.

Το παιγνίδι χόντρυνε στην Βουλή. Διαβάζουμε στο άρθρο της κ. Ντορας Νταϊλιάνα: (Οι 7 τηλεοπτικές αδελφές και το «ψηφιακό φάσμα» Ελευθεροτυπία 3.2.2010)

Πιο καθαρά δεν μπορούσε να αποκαλυφθεί, χθες στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις «ψηφιακό φάσμα». 

Τι χάνει το ελληνικό Δημόσιο αν δεν σπεύσει. Γιατί οι «επτά αδελφές», ήτοι τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, συνασπίστηκαν, βάσει του νόμου Ρουσόπουλου, για την εκμετάλλευσή του. 

Τι διακυβεύεται για τους καναλάρχες αν μπουν στο παιχνίδι και άλλοι, όπως οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών που διεκδικούν μερίδιο στο προσοδοφόρο ελληνικό «οικόπεδο στον ουρανό».

Εκείνο που κατέστη σαφές χθες ήταν ότι οι «καναλάρχες» θέλουν να προχωρήσουν μόνοι στο πολυτελές χαλί που τους έστρωσε ο νόμος της Ν.Δ. Με άλλα λόγια, το μεν κράτος να μην αποκομίσει τα οφέλη που αποκόμισαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, πουλώντας ακριβά την ψηφιακή ιδιοκτησία τους, οι δε άλλοι διεκδικητές να μείνουν έξω από τον χορό.

Το είπε πολύ ...γλαφυρά ο εκπρόσωπος των «επτά αδελφών», Κ. Κιμπουρόπουλος. «Δεν μπορεί να κάνει τη μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση η γαλακτοβιομηχανία...». Εννοώντας ότι πρέπει να την κάνουν μόνοι οι ιδιοκτήτες των καναλιών. Δηλαδή, οι εργολάβοι δημοσίων έργων, οι εφοπλιστές κ.λπ. 

Βέβαια, ο κ. Κιμπουρόπουλος είπε και ένα άλλο... ανέκδοτο. Οτι η Επιτροπή Θεσμών αντιμετωπίζει με «σαρκοβόρο διάθεση» τα ΜΜΕ, τα οποία είναι... όμηροι των πολιτικών. Το ακούσαμε κι αυτό! Ομως, για να μην ολοκληρωθεί το σχέδιο που έχει μπει σ' εφαρμογή, η κυβέρνηση οφείλει να βιαστεί.

Και επειδή οι διαδικασίες με τα ελληνικά δεδομένα είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες και γνωστές για τις «μιζαδόρικες» πρακτικές, δεν υπάρχουν πολλές λύσεις. Επισημάνθηκαν αρκούντως, τόσο από τους εκπροσώπους του ΕΣΡ όσο και του ΕΕΤΤ, αλλά και άλλους ομιλητές. Με πιο ενδιαφέρουσες αυτές των Τ. Χυτήρη και Γ. Φλωρίδη. Η Επιτροπή Θεσμών θα καταθέσει σύντομα τις προτάσεις της. Μένει στην κυβέρνηση να φροντίσει για την υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας.

Είναι σίγουρο ότι οι πιέσεις των καναλαρχών θα ενταθούν. Από τις εφημερίδες τους και τα κανάλια τους δεν πρόκειται να μάθουμε την αλήθεια. Αντίθετα θα μαθαίνουμε ψέματα. Αλλά είναι κάτι που η Κοινωνία των Πολιτών πρέπει να προσέξει. Και να έχει τα μάτια της ανοιχτά. Η ιστορία της πειρατείας του δημόσιου πλούτου που εγινε το 1989 με την καταπάτηση των συχνοτήτων δεν πρέπει να επαναληφθεί.

28.1.10

Μεγάλες στιγμές της δημοσιογραφίας

Δεν είναι μόνο "άσχετοι", όπως λέει το nonews αλλά και ψεύτες. Ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου, Μιχελάκης έλεγε και ξαναέλεγε στην συζήτηση με την Παναγιωταρέα ότι ο Σημίτης δήλωσε ότι "θα ήταν καλό να πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο".

Η αλήθεια είναι ότι από το 2008 ο Σημίτης ΦΟΒΟΤΑΝ ότι θα καταλήξουμε στο ΔΝΤ.

Στην ομιλία κατά την συζήτηση στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό (18 Δεκεμβρίου 2008) ο πρώην πρωθυπουργός είπε:

Αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ΟΝΕ και ότι επίσης οι όποιες νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν. Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας, που στηρίχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του ΑΕΠ, την γρήγορη ολοκλήρωση της διαδικασίας της επιτήρησης, εκμεταλλεύτηκε αυτή τη συμπαράσταση για να χειροτερεύσει κατά πολύ τα πράγματα και να  μην τηρήσει δεσμεύσεις. Απλά, τους κορόιδεψε. Η Ελλάδα, πιστεύουν, καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) για να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της Ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.  Αφορμές για μια τέτοια κίνηση μπορούν, να βρεθούν, αν συνεχιστεί η σημερινή πορεία.

Η σημερινή εκπομπή της Παναγιωταρέα ήταν μια ακόμη μεγάλη στιγμή της ελληνικής δημοσιογραφίας.

Το "ρεπορτάζ" των γυμναστηρίων

Τι κοινό έχει το παραπλέυρως δημοσίευμα της "έγκριτης" Καθημερινής, με ένα άλλο δημοσίευμα του ίδιου αρθρογράφου κάποιους μήνες πριν; Πιθανώς την ίδια πηγή, αλλά σίγουρα την ίδια σκοπιμότητα. Την απαξίωση του Γιώργου Παπανδρέου, ένα εγχείρημα που ο ίδιος πάλι αρθρογράφος είχε φέρει με επιτυχία από την στήλη Πανδώρα, της άλλης "έγκριτης" εφημερίδας "Το Βήμα". Οσο κι αν έψαξα στον Τύπο, καμιά άλλη εφημερίδα δεν είχε την πληροφορία της "έγκριτης" περί γυμναστηρίου, για να διασταυρωθεί.

Ισως οι λιγότερο έγκριτες εφημερίδες να μην την θεώρησαν την είδηση σοβαρή. Ίσως πάλι η είδηση να ήταν όσο έγκυρη, όσο ήταν η προηγούμενη που διέψευσε με στοιχεία το blog "Πολίτης". Ευτυχώς υπάρχουν blog, και πολίτες που κοιτούν τον Τύπο κριτικά, ακόμη κι αν αυτός θεωρείται έγκυρος.

24.1.10

Σαν να μην πέρασε μια μέρα...

«Συμπονούμεν και συμπαθούμεν τους πρόσφυγας ως ανθρώπους και αδελφούς δυστυχήσαντας και παθόντας, αλλά δεν τους θέλομεν -η "Καθημερινή" δηλαδή- ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλεξίμους, ούτε ως πολίτας δικαιουμένους να κυβερνήσουν την Ελλάδα»


«Η εύκολη παραχώρηση ιθαγένειας στα παιδιά είναι από μόνη της ένα κίνητρο για τους παράνομους μετανάστες να τεκνοποιήσουν. Το κίνητρο αυτό καθίσταται πολύ πιο ισχυρό από τη διάταξη, που προβλέπει ότι όποιο παιδί γεννηθεί στην Ελλάδα και είναι «άγνωστης ιθαγένειας» ή δεν μπορεί να αποκτήσει άλλη ιθαγένεια θα παίρνει αυτομάτως την ελληνική. Η διάταξη αυτή (υπάρχει και στον κώδικα που ψηφίστηκε το 2004) είναι ασαφής και ανοίγει ένα επικίνδυνο παράθυρο.»
Καθημερινή 3.1.2010 (Του Σταύρου Λυγερού)

20.1.10

Τα παραπολιτικά των εργολάβων

Καταλαβαίνει κανείς τι θέλει να πει ο "παρένθετος ποιητής"; Ενημερώθηκε κάποιος για κάτι; Στηλιτεύθηκαν τα κακώς κείμενα του κράτους και της εξουσίας; Όχι. Μάλλον είναι ένα ραβασάκι μεταξύ του εκδότη και της κυβέρνησης. Κάτι που προφανώς καταλαβαίνουν οι ίδιοι και δεν χρειάζεται να κατανοήσουν όσοι δίνουν 1,3 ευρώ για να αγοράσουν την εφημερίδα. Άρα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι αν μια κυβέρνηση δεν σου κάνει τα χατήρια ως εργολάβο, τότε ως εκδότης γράφεις παραπολιτικά σαν κι αυτό. Το παραπλέυρως σχόλιο δεν αφορά τους αναγνώστες, αφού κανείς δεν καταλαβαίνει περί ποίου πρόκειται, ούτε ποια είναι τα "σαϊνια που διάβασαν το βιογραφικό" καν σε ποιο υπουργείο αναφέρεται.
Απλώς υπάρχει ένα υπονοούμενο να ίπταται. Προς δόξαν της ανεξάρτητης ενημέρωσης και της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

(Η φωτογραφία είναι από την "Φωνή των Εργολάβων" που εκδίδεται με τον τίτλο "Εθνος" 19.1.2009)

12.1.10

Σύμπτωση "ειδήσεων"

Δεν το είχα προσέξει. Το επεσήμανε καθυστερημένα ένας φίλος. Την Παρασκευή η μία "σοβαρή" εφημερίδα έγραφε:

Brainstorming στη Φύση 
Το «brainstorming», δηλαδή η ελεύθερη ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των μελών μιας ομάδας με κοινό σκοπό, υποτίθεται ότι είναι μια μέθοδος που βελτιώνει τη δημιουργικότητα της ομάδας. Προϋπόθεση για το «brainstorming» είναι οι μετέχοντες να έχουν φωνή για να μιλήσουν. Την επισημαίνω, μολονότι είναι αυτονόητη, διότι πληροφορούμαι ότι, σήμερα, η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου σκοπεύει να πάρει τους υφυπουργούς της (Εφη Χριστοφιλοπούλου, Γιάννη Πανάρετο) και να φύγουν για την ορεινή Κορινθία, με σκοπό να κάνουν ένα «brainstorming» για τα προβλήματα της Παιδείας. Το ερώτημα είναι πώς θα τα καταφέρει όμως, αφού την ίδια στιγμή οι συνεργάτες της λένε ότι η υπουργός πάσχει από αφωνία. Πάντως, η επιλογή της ορεινής Κορινθίας για την τέλεση του «brainstorming» δεν εκπλήσσει. Προφανώς, εντάσσεται στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης»...
Καθημερινή 8.1.2010

Την ίδια μέρα η έτερη "σοβαρή" πρωινή έγραφε επίσης στα παραπολιτικά της: 

Σε αφωνία από τη Δευτέρα βρίσκεται η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Είμαι βέβαιος ότι της την επέβαλε ο γιατρός της για να μην πει όσα σκέφτεται για τον τρόπο που λειτουργεί η κυβέρνηση (ιδίως στο σκέλος των σχέσεων με τις Βρυξέλλες). Η αφωνία πάντως λήγει σήμερα αφού η Αννα ξεκινά διήμερο brainstorming σε ξενοδοχείο της ορεινής Κορινθίας. Στη διημερίδα θα πλαισιώσουν την υπουργό οι υφυπουργοί κυρία Εύη Χριστοφιλοπούλου και κ. Ι. Πανάρετος καθώς και οι γενικοί και οι ειδικοί γραμματείς του υπουργείου. Πρόκειται για ένα είδος συλλογικής προσευχής για την Παιδεία στη χώρα μας.
Πολιτικοί αναλυτές εστιάζουν στη «συνύπαρξη» Αννας- Πανάρετου σε επαρχιακή πανσιόν η οποία ελπίζεται να μην αποκτήσει χαρακτηριστικά μυθιστορήματος της
Αγκαθα Κρίστι. Συμπερασματικά, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μεταβαίνει στην ορεινή Κορινθία για σύσφιγξη σχέσεων. Τονίζω ότι τα έξοδα θα τα πληρώσουν από την τσέπη τους.
Βήμα 8.1.2010

"Εκτός από σύμπτωση απόψεων, υπάρχει και σύμπτωση ειδήσεων;" ρώτησε ο φίλος .

Φυσικά όχι (αν αυτό που δημοσίευσαν οι δύο εφημερίδες είναι "είδηση")! Απλώς υπάρχουν τα τηλεφωνήματα των υπουργών ή κυβερνητικών παραγόντων που διαμορφώνουν την ενημέρωση...